تمام نا تمام من با تو تمام ميشود










از مرد فرانسوی پرسیدند:
چرا دست زن رو میبوسی؟

پاسخ داد: چون زن محترم است و نیمه گمشده مرد را تکمیل میکند


مرد آلمانی به این سوال اینگونه پاسخ داد:
زن مقدس است چون میزاید و ادامه زندگی در اوست


و پاسخ مرد ایرانی:
بالاخره باید از یه جایی شروع کنم دیگه !!!

 

تاريخ شنبه بیست و سوم شهریور ۱۳۹۲سـاعت 11:27 نويسنده نیلوفر♦

مـن زنــم !

همان ضعیفـه ای که بوی تنش مردانگیـتـــ را بـه زانـو درمـی آورد !

مـن زنـم !

همان ناقـص العقلـی که تمـــام تـو را از چشمـانتــــ مـی فهمـد !

مـن زنـم !

همـان جـنـس دومی که تـو برایش اولیـن و آخرینـی !

مـن زنـم !

همـان زیبای لطیفی کـه با تمــام مردانگیـتــــ روزی هــزار بار اعتـراف می کنی

بـدون مـن هیـــچ تـر از هیچـی ...
-->
 
 
تاريخ سه شنبه نوزدهم شهریور ۱۳۹۲سـاعت 0:47 نويسنده نیلوفر♦

چقدر سخته مجبورشی

 دست سردت رو تودست یکی بذاری

 که بهش هیچ احساسی نداری 

 تا فقط......

 به يار بی معرفتت ثابت کنی که 

 منم میتونم.......

 

تاريخ یکشنبه دهم شهریور ۱۳۹۲سـاعت 0:25 نويسنده نیلوفر♦

یِــــکـے اَز مــ ــآ دُو تـ ــ ـآ دُروغـ ـ  مـے گُفـ ــتـــ ــ !!

وَلــ ــے هَــ ــنوز هَمــ ــ ـآنقَدر بَــ ـرایَـ ــم عَـ ـزیــ ـز هَسـ ــتـ ـے  کِه نِــ ــمـ ـے تَـ ــوآنَـ

ــم تُـ ــهمَـ ـتِـ ــ دُروغگـ ــویـ ــے رآ بِـ ـه توُ بِــ ــزَنَــ ــم ..

بـ ــآشِـ ــه ..

مَــ ــن دُروغ مـ ـے گُفـ ــتَـ ــم..

دُروغـ ــے بِــ ــه بُــ ــ ـزُرگـ ـے تَـ ــمآمــ ــِ بــ ـے توُ مـ ــآندَن هــ ـ ـآیـ ــم

مَــ ــن دوُستَتــ ــ نَــ ــدآشتـ ــَم ..

 مَـ ــن عـــــــــــــــــآشــ ــِقــ ـَتــ ـ بوُدَم!

 

تاريخ سه شنبه بیست و نهم مرداد ۱۳۹۲سـاعت 22:25 نويسنده نیلوفر♦

آغوش کسی را دوست بدار

که بوی "بی کسی "بدهد

نه بوی "هر کسی"

 

تاريخ سه شنبه پانزدهم مرداد ۱۳۹۲سـاعت 4:1 نويسنده نیلوفر♦

 

آلـــیــــس کـــجـــایـــی؟!


بـــیـــا …


ایـــنـــجـــا عــجــیـــب تــریــن ســـرزمــیــن دنـــیــاســت .

 

تاريخ سه شنبه پانزدهم مرداد ۱۳۹۲سـاعت 3:53 نويسنده نیلوفر♦

یه وقتایی هست


میبینی فقط خودتی و خودت ... !

دوســـت داری ،
...

همـــدرد نداری ...

خانـــواده داری ،

حمــــایت نداری ...

عشــق داری ،

تکـــیه گاه نداری ...

مثل همیشه ؛

هــمه چی داری و هــیچی نداری!!
 
تاريخ دوشنبه هفتم مرداد ۱۳۹۲سـاعت 14:32 نويسنده نیلوفر♦

"زن" شده ایم عزیزم; اما برده نه!!
رسم برده داری از کجا آموختی؟
به من به چه دید مینگری؟
وسیله ای برای شهوت رانی خودت؟!
نه اشتباه گرفته ای...
آری من زنم!اما انسان...
میدانی چیست؟
بی شک نمیدانی چون بویی از آن نبرده ای!
من گناهی نکرده ام و بیم ندارم،تو بترس...
مطمئن باش تن عریانم را جز برای کسی که روحش را برایم عریان نکند ارزانی نخواهم کرد!!
تو میدانی ارزانی چیست؟
نه!چه میدانی از تن گذشتگی یعنی چه؟!
این را بدان،فراموش نکن!
هرگز...
من زورم از تو بیشتر است اگر خودی نشان دهم...!!

 

تاريخ یکشنبه سی ام تیر ۱۳۹۲سـاعت 23:31 نويسنده نیلوفر♦

اینا همش درده..


ادامـــه مطـــلــبــــــ..♦ـ♦ـ♦ـ....
تاريخ یکشنبه سی ام تیر ۱۳۹۲سـاعت 23:25 نويسنده نیلوفر♦

این روزها، همه فروشنده شده اند

دیگر خبری از تورم نیست

من شعرهایم را می فروشم

دخترک هفت ساله، گل هایش را می فروشد

آن مرد چهل ساله، کلیه اش را

و زیباتر از همه

آن زن سی ساله، اندامش را

اینجا، همه چیز آرام است

راحت بخوابید .

 

تاريخ یکشنبه سی ام تیر ۱۳۹۲سـاعت 23:22 نويسنده نیلوفر♦

من دختر ایرانی ام!
چون خود را آراستم مرا فاحشه نامیدند.
آرامشم را بوق های ممتد در خیابان شکست.
مرا حرامزاده نامیدند و پارچه ای روی سرم کشیدند تا"تو"تحریک نشوی!
وقتی گفتم پاکم مرا دروغ گو خواندندخواستم دست از زندگی بکشم گفتند از ترس آبرو بود.
خندیدم و به من گفتند اغواگر!
زدند توی دهانم......
حرف زدم گفتند خفه شو!
همجنس هایم بیمار میشوند و آزرده تا تو به کام برسی!
گفتند شکر کن به آزادی ات ،
خدایا شکرت من یک دختر ایرانی آزادم

 

تاريخ یکشنبه سی ام تیر ۱۳۹۲سـاعت 23:19 نويسنده نیلوفر♦

 

ببخشــــــــــــید آقـــ :|ـــــا. . . !

بــہ گـُمانــم راه را اشـــتباه آمــَده ایـد !

اینجـــا براے شـــنیدن " یــڪ مـُـشــت قـــُربان صـَدقـــہ ے مـُفـت "

ڪـَسی خــودش و احساسش را در اخـــتیارِ لحظـــہ هــایتان نمـے گـُذارَد . . .

اینجـا ڪـسے نیسـت با لباس هـای آنچنانــے شـَب ڪــہ براے شب نشینے هایتان هـمراه شـَود

و شــاهد شـب مســتے شـما باشـد

اینـــجا شــَب معنایـش یـڪ دونفره ے ســـــ :)ــاده . . . با شـــ:)ــور و شـُعــورِ عاشـقانــہ اَسـت

اینجـــا الفبـــاے با هـَم بودن " مقــــدس " است

اینجــــا " تــنـــهـ :(ـــا " مـــاندن شـــرافتش بیشتر از مــا شــُدن ماشـینیسـت

از هـَمین مـــا شدن هــایِ امــروزےڪــہ با یـــڪ عــشوه آغــــاز مـــے شـَود

و بــا عــشوه ے دیگـــر پایان مـــے یـــابـَد

اینجــــا شـــیطنت هـــاے دخــــترانــہ " حـُرمـَت " دارد

بـــہ پاے هــَر ڪســے ریختــہ نمــــے شَود

ببخشـــید آقـــا !

من هــَمان دخـــترڪ عقـــب مـــانده ے

دیــــروزم

و این امـــــروزے هاے شما تن لـــحظه هـــایم نمــــے رود !

 

تاريخ جمعه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 17:33 نويسنده نیلوفر♦

چیه؟

چرا دلت گرفته؟

او هم آدم هست....


اگر دوستت دارم هایت را نشنیده گرفت ....

غصه نخور ....

اگر رفت....

گریه نکن....


یک روز چشمان یک نفر عاشقش میکند....

یک روز معنی کم محلیی را میفهمد....

یک روز شکست را درک میکند....

آن روز میفهمد آه هایی که کشیدی از ته قلبت بوده است....

میفهمد شکستن یک ادم تاوان سنگینی دارد....

 

تاريخ جمعه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 17:29 نويسنده نیلوفر♦

کاش نجابتم را بهانه رفتنت نمیکری!


تا با دیدن هر هرزه ای به خود نگویم


اگر مثل این بودم نمیرفت.....

 

تاريخ جمعه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 17:23 نويسنده نیلوفر♦

وقتـــــی به عقب بر میگردی ؛

متوجه میشی که جــــــای بعضیا ، الان که تو زندگیت خالــــــی نیست هیـــــچ …

 اون موقعشم زیـــــــــــادی بوده … !!!

 

تاريخ جمعه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 16:57 نويسنده نیلوفر♦

 

ای پســــر سَـــــرزمیـن مَــن...

اِی کهـ نمیـدانـَـمـ پســــر بگـویَمـت یــا دُختـَـــــــر

انگــــار طَعـمـ زَنـانِـگــــی بهـ کـامـت شیریـن اسـت

چهـ خـــوب اُبهَـــت و مـَــردانگیـت را بهـ پستـــی و زَنانگیـت فُروختــــــــــــــی

ولـــــی بــِدانـــ...

بدانـــ کهـ دختـَــــر ســَــرزمیـن مـن

نیـازمنـد تکیهـ گاهــــی اسـت کهـ بُـــوی مَـردانگـــی بدهــد

نیــازمنـد اخــلاق و رَفتــاریسـت کهـ بُـــوی انســــانیــت بدهــــــد..

نهـ نیازمنـــــــد........!!!!!

آبـــرو و شــــرف خــــودت را بهـ بــاد دادی...

بهـ دَرکـــ

 

ولــی دیگــر بیــش از ایـن بـا واژه ی " مـَــــردانـگــــی " بــازی نکـن

تاريخ جمعه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 16:56 نويسنده نیلوفر♦

کمی‌عوض شدم

دیریست از خداحافــــظی‌ها غمگین نمی‌شوم

به کسی تکیه نمیکنم

از کسی انتظـــار محبت ندارم

خـــــودم بوسه میزنم بردستـــــانم

سر به زانوهایم میگذارم و سنگ صبور خــــــودم میشوم

چقدر بـــزرگ شدم یک شبه….

 

تاريخ جمعه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 16:43 نويسنده نیلوفر♦

خـــودتان را محکم بچسبید ...

قـــدر خودتان را بدانید ...

ارزان نـــفروشید خـــودتان را ؛

به لبخندی ، به حرفی ، به نقلی ، به هدیه ای ،

به اندک توجهی ...

بگذارید تلاش کند . بگذارید برای به دست

آوردنتان هـــزار راه را امتحان کند .

بگذارید قـــدرتان را بداند .

بگذارید بـــهایتان را بپردازد . آدمها چیزهای مفت

به دست آمده را مفت هم از دست می دهند !

گـــــــران باشید

 

تاريخ جمعه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 16:40 نويسنده نیلوفر♦

مخـــــــاطبـــــ خــــــــــــاص من

به ســـــــادگی یک لــــبــــخـــنـــد

رهــــــایم کرد...

و من عاشقانه های بی مخاطبم را

به حـــــــــــراج گذاشته ام...


 


 

تاريخ پنجشنبه بیست و هفتم تیر ۱۳۹۲سـاعت 0:47 نويسنده نیلوفر♦

دوستان قالب وبلاگم ریخته بهم سعی میکنم زود درستش کنم

 

تاريخ چهارشنبه بیست و ششم تیر ۱۳۹۲سـاعت 23:35 نويسنده نیلوفر♦

 
مــی دانم! کــــار داری!
ســَرَت شـــلوغ است!
مــی دانم!
اما اینکـــه موقع خـ ــواب...
روی تخـــتت... چند ثانیه...
فقط لحــظه ای بــه ذهــتنت خـــطور کند...
کـــه یکـــ جــایی...کــــسی... روی تخـــتش...
موقع خــوابـــش...
برای "تـــو" اشــک مــــی ریزد
همین هـم بــرای مـــن کـــافیست

 

تاريخ چهارشنبه بیست و ششم تیر ۱۳۹۲سـاعت 14:6 نويسنده نیلوفر♦

خیلی وقت است فراموش کرده ام


کدامیک را سخت تر می کِشم؟!


رنج... انتظار... یا...


 

نفــس را...؟!

 

تاريخ چهارشنبه بیست و ششم تیر ۱۳۹۲سـاعت 14:5 نويسنده نیلوفر♦

گذشته اي ك حالمان را گرفته...

آينده اي ك حالي براي رسيدن به آن نداريم...

و حالي ك حالمان را بهم ميزند...

چ زندگي شيريني...

 

تاريخ چهارشنبه بیست و ششم تیر ۱۳۹۲سـاعت 14:2 نويسنده نیلوفر♦

رفت بدون خداحافظی...

شاید نمی دانست بی  او حتی

نمی خواهم خدانگهدارم باشد...

 

تاريخ چهارشنبه بیست و ششم تیر ۱۳۹۲سـاعت 13:30 نويسنده نیلوفر♦

 

همیشه چوب ســــــــوختنی نیست …

خـــــوردنی هم هست....

 ما گاهی چوبِ ســـــــادگیمون رو میـــــــــخوریم

 

تاريخ شنبه بیست و دوم تیر ۱۳۹۲سـاعت 11:36 نويسنده نیلوفر♦

بعضی ها را باید در جوب شست

تا لجن ها همه خوشحال شوندکه

کثیف تر از خودشان هم هست 

 

تاريخ دوشنبه دهم تیر ۱۳۹۲سـاعت 2:52 نويسنده نیلوفر♦

هــــوا را هــــــر چــــقــدر نفـــــس بــکــشـــی

بـــاز هــــــم بـــرای کــشیـــدنش بـــال بـــال میزنی!!

مــثـــل تـــــــــــــو…

کـــه هـــر چــــقدر کـــه بــاشــی…

بــاز بــاید بـــاشی!

مـیـفهــمی چـــــه میگویــــم؟؟!!!

بـــــــــــــودنـــت مهــــــــــــم اســـت…!!!

 

تاريخ دوشنبه دهم تیر ۱۳۹۲سـاعت 2:35 نويسنده نیلوفر♦

گاهی آدم ته میکشد

 

ساعت شنی نیست که سر و تهش کنی و دوباره از اول شروع

شود

 

آدم...

 

      گاهی...

 

            تمام میشود....

 

تاريخ دوشنبه دهم تیر ۱۳۹۲سـاعت 2:34 نويسنده نیلوفر♦

گاهی دلت از زنانگی میگیرد...

میخواهی کودکی باشی..دختر بچه ای که

بی بهانه به هر آغوشی پناه میبردو آسوده اشک میریزد

زن که باشی باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی

 

تاريخ سه شنبه دهم اردیبهشت ۱۳۹۲سـاعت 20:1 نويسنده نیلوفر♦

פـواســت باشـב بانــــو اگــر بـــﮧ مـــــرבے بــیش از حــב بــہـا בهــے


בیگر برای בاشتنت تلاش نمے ڪنـבـ   نگاهـش سرב مـے شوב


ڪلامش بـے روح


בستـانش یخ زבه

حرف هایش بوے בل مرבگے مے گیرב

و آغوشش بوے هوس... !!!

 

تاريخ سه شنبه دهم اردیبهشت ۱۳۹۲سـاعت 19:56 نويسنده نیلوفر♦
яima