این روزهــــایم به تظاهـ ـر می گــذرد . .
تظاهـر به بی تفـ ـاوتی،
تظاهــر به بی خیـ ـالـی،
به اینــکه دیگـــر هیچ چیـــز
مهـ ــم نیـــست ..
امـا ...
چه سخـ ـت می کاهـد از جــ ـانـم این "نمــایــ ـش"
ادامه...
ﺩﺭ ﻧــﺎﻧــﻮﺍﯾـــﯽ ﻫــﻢ ﺻـــﻒ"ﯾــﮏ ﺩﺍﻧـــﻪ ﺍی"هـــا ﺟــﺪﺍﺳـــــﺖ . . .
ﺍﺯ ﺟــﺬﺍﻡ ﻫــﻢ ﺑــﺪﺗــﺮ ﺍﺳــﺖ "ﺗﻨﻬﺎﯾـــــــــﯽ
به دفترخاطراتم پناه میبرم تا سردترین لحظات زندگیم را
در گور سرد خاطراتم دفن کنم.
امشب میخواهم از دلی بگویم که
دیگرهیچ نقطه ای برای آغاز را نخواهد دید
و کرشمه ی هیچ نگاهی تارهایش را به لرزه در نخواهد آورد.
امشب به خاطر سرآمد شومم سیاه پوش شده
تمام هستی امشب تمام ستارگان و سیارات
سوگواری خود را با من سرمیدهند
امشب دیگر هیچ آوازی برایم آرام بخش نیست.
دیگر حتی امشب رمق بیداری هم از دست رفته است
و من درخت خاطراتت را از بیخ و بن ریشه کنان
بر زمین سرد بی احساس میکوبم تیر عشقت را
آنچنان بیرون خواهم کشید که یا خواهم مرد
و یا آسوده خاطر خواهم شد.هر وقت خواستی با
دسته گلی از نفرت بر گور سرد عشقی که داشتی بیا
و نفرین وار ناسزایش بگو.
4Mrs. Radmanesh
کجایی ای رفیق نیمه راهم
که من در چاه شبهای سیاهم
نمی بخشد کسی جز غم پناهم
نه تنها از تو نالم کز خدا هم
